Środki i preparaty na zgniliznę pierścieniową podstawy pnia
Fot. Hrabetova, CC BY 4.0, Wikimedia Commons
Zgnilizna pierścieniowa podstawy pnia to choroba wywoływana przez Phytophthora cactorum - organizm grzybo- i glonopodobny. Patogen atakuje wiele gatunków roślin, szczególnie groźny jest dla drzew owocowych, poraża też truskawki. Zimuje w glebie w postaci oospor oraz w resztkach roślinnych, wnika do roślin przez zranienia, np. w miejscu szczepienia. Choroba częściej dotyka drzew rosnących na ciężkich i podmokłych glebach, sprzyja jej wysoka temperatura i duża wilgotność.
Zgnilizna pierścieniowa podstawy pnia - objawy
Patogen wywołuje zgniliznę podstawy pnia i szyjki korzeniowej. W zaatakowanych miejscach na korze powstają zapadające się, wilgotne, brunatne lub fioletowe plamy. Kora wysycha i pęka, pojawiają się rozległe rany, drewno zostaje odsłonięte. W początkowym stadium choroby liście więdną, żółkną i opadają. Na owocach pojawiają się gnilne plamy. Przepływ wody i substancji pokarmowych jest ograniczony, co wpływa na słabszy wzrost rośliny. Plony są mniejsze i gorszej jakości. Gdy kora zostaje zniszczona na całym obwodzie pnia, drzewo zamiera.
Zgnilizna pierścieniowa podstawy pnia - zwalczanie, kiedy wykonywać opryski
Aby ograniczyć źródła infekcji należy usuwać i niszczyć porażone rośliny. Przy małym nasileniu choroby wycina się uszkodzone fragmenty kory a rany zabezpiecza maścią ochronną. Nie należy sadzić nowych drzew na stanowiskach, gdzie występowała choroba oraz na glebach ciężkich i podmokłych, ewentualnie można poprawić drenaż gleby przed sadzeniem. Warto sadzić odmiany odporne na chorobę i unikać uszkadzania korzeni i pnia. Do oprysków stosuje się dedykowane fungicydy.
