Środki i preparaty na zdobniczkę orzechową
Fot. Syrio, CC BY 4.0, Wikimedia Commons
Zdobniczka orzechowa jest pluskwiakiem równoskrzydłym z rodziny mszycowatych. Na orzechu włoskim pojawiają się zdobniczka orzechowa większa (Callaphis juglandis) i zdobniczka orzechowa mniejsza (Chromaphis juglandicola). Pierwsza z mszyc dorasta do 2,5 mm, ma ubarwienie w kolorach żółci, zieleni i brązu oraz widoczne ciemne plamy. Zdobniczka mniejsza ma kolor żółtawy lub zielonkawy i ciemne plamy. Zimują czarne jaja mszyc, składane na gałęziach przy pąkach. Wiosną z jaj wylęgają się larwy i zaczynają żerować na liściach. Latem uskrzydlone osobniki przelatują na inne drzewa.
Zdobniczka orzechowa - objawy
Zdobniczka orzechowa większa żeruje wzdłuż nerwu głównego liścia orzecha, tworząc charakterystyczny, zwarty szereg. Zdobniczka orzechowa mniejsza nie tworzy podobnych, zwartych kolonii i może żerować także na owocach. Zaatakowane liście są zdeformowane i żółkną, uszkodzone zawiązki owoców opadają. Mszyce wydzielają lepką spadź, która pokrywa liście i orzechy. Rozwijają się na niej grzyby sadzakowe. Żerowanie szkodników może doprowadzić do osłabienia drzewa i zmniejszenia plonów.
Zdobniczka orzechowa - zwalczanie, kiedy wykonywać opryski
W okresie bezlistnym warto przeprowadzić opryski preparatami olejowymi zwalczającymi zimujące stadia szkodnika. Do oprysków w okresie wiosennym można stosować dedykowane insektycydy, ale zazwyczaj mszyca ta nie wymaga zwalczania. Liczebność mszyc ograniczają pożyteczne owady takie jak biedronki czy złotooki.
