Środki i preparaty na wielkopąkowca porzeczkowego
Fot. jensu, CC0, Wikimedia Commons
Wielkopąkowiec porzeczkowy (Cecidophyopsis ribis) to gatunek roztocza żerujący głównie na czarnej porzeczce, choć może też atakować inne porzeczki. Ma walcowate ciało i osiąga ok. 0,2 mm długości, jest niewidoczny gołym okiem. Prawie cały rozwój szkodnika odbywa się w pąkach, tam też zimuje. Opuszcza je wczesną wiosną, rozpoczyna migrację i zasiedla nowe pąki. Szpeciel rozprzestrzenia się z kroplami wody, z wiatrem i na innych roztoczach lub owadach.
Wielkopąkowiec porzeczkowy - objawy
Larwy szkodnika żerują w pąkach, gdzie wysysają soki roślinne. Takie pąki są nienaturalnie powiększone i zdeformowane, nie rozwijają się. W maju i czerwcu pąki zasychają a pędy ogołacają się. Żerowanie szpeciela prowadzi do uszkodzeń pąków i osłabienia rośliny, co wpływa na mniejsze plony. Zaatakowane rośliny są bardziej wrażliwe na mróz. Szkodnik jest także wektorem wirusa odpowiedzialnego za rewersję porzeczek.
Wielkopąkowiec porzeczkowy - zwalczanie, kiedy wykonywać opryski
Rośliny należy uważnie oglądać, usuwać i niszczyć porażone, zdeformowane pąki. Najlepiej są one widoczne w okresie bezlistnym. Do sadzenia wybierać rośliny zdrowe i odmiany bardziej odporne na szkodnika. Populację szpeciela można ograniczyć wprowadzając organizmy drapieżne i pasożytujące na nim. Serię oprysków przeprowadza się wiosną, w czasie migracji szkodnika - przed i podczas kwitnienia porzeczki. Do oprysku można także używać preparatów olejowych, które oblepiają szkodnika i powodują jego uduszenie.
