Środki i preparaty na wielkopąkowca leszczynowego

Fot. Stephen James McWilliam, CC0, Wikimedia Commons

Wielkopąkowiec leszczynowy (Phytoptus avellanae) to mikroskopijne roztocze żerujące w pąkach leszczyny. W Polsce występuje powszechnie. Ma wrzecionowate, kremowobiałe ciało o długości do 0,3 mm. Jego aktywność wzrasta wiosną, w kwietniu szkodniki przemieszczają się z pąków starych, w których zimowały i zasiedlają nowe. Roztocza są przenoszone za pomocą narzędzi oraz z wodą i wiatrem. W sezonie może rozwinąć się kilka pokoleń wielkopąkowca.

Wielkopąkowiec leszczynowy - objawy

Szpeciel żeruje wewnątrz pąków leszczyny, które nabrzmiewają. Po wyjściu z nich szkodnika zasychają. Z zasiedlonych pąków nie rozwijają się liście. Kuliste, powiększone pąki są dużo większe od zdrowych, pojawiają się pod koniec lata ale najłatwiej zauważyć je wczesną wiosną. Gorsza kondycja roślin zwiększa ich podatność na choroby i inne szkodniki. Obniżona jest wielkość i jakość plonów.

Wielkopąkowiec leszczynowy - zwalczanie, kiedy wykonywać opryski

Należy uważnie obserwować rośliny i niszczyć zasiedlone, powiększone pąki przed wiosenną migracją roztoczy oraz usuwać silnie porażone gałęzie. Opryski dozwolonymi środkami przeprowadza się wiosną, w okresie przemieszczania się szkodnika. Populację wielkopąkowca ograniczają także drapieżne gatunki roztoczy.