Środki i preparaty na skoczogonki

Fot. Jaiiiiiiii, CC BY 4.0, Wikimedia Commons

Skoczogonki (Collembola) to małe stawonogi, które w środowisku pełnią zazwyczaj pożyteczną rolę rozkładając materię organiczną. Jednak w określonych warunkach niektóre gatunki skoczogonków są szkodnikami i żywią się tkankami roślin. Żerują m.in. na roślinach doniczkowych, warzywach czy siewkach zbóż. Preferują miejsca wilgotne i bogate w szczątki organiczne. Występują w glebie, kompoście i ściółce. Mają wydłużone, segmentowane ciało bez skrzydeł o długości do 3 mm, poruszają się skokowo. Kolor zależy od gatunku, może być jasny, zielonkawy lub brunatny. Jaja składane są w wilgotnym podłożu. Na zewnątrz zimują pod korą, kamieniami, w butwiejących szczątkach.

Skoczogonki - objawy

Gdy populacja skoczogonków jest duża (zwłaszcza w ciepłych i wilgotnych warunkach szklarniowych) mogą nadgryzać kiełkujące nasiona i kiełki, co prowadzi do mniej licznych wschodów i zamierania młodych roślin. Na późniejszym etapie wygryzają w liściach małe, nieregularne dziurki.

Skoczogonki - zwalczanie, kiedy wykonywać opryski

Aby ograniczyć liczebność skoczogonków należy utrzymywać optymalną wilgotność podłoża, zarówno w przypadku upraw roślin użytkowych jak i doniczkowych, napowietrzać podłoże i unikać jego zaskorupiania. Szklarnie powinno się wietrzyć. Skoczogonki mogą wymagać zwalczania, gdy ich populacja jest bardzo liczna. Masowo pojawiają się w okresie wschodów upraw, dlatego oprysk dedykowanym środkiem w tym okresie będzie najbardziej skuteczny. Skoczogonki zjadane są także przez drapieżne roztocza.