Środki i preparaty na pordzewiacze
Fot. Madeleine Claire, CC BY 4.0, Wikimedia Commons
Pordzewiacze to niewidoczne gołym okiem roztocza z rodziny szpecielowatych. Do najczęściej spotykanych gatunków należą: pordzewiacz jabłoniowy i pordzewiacz śliwowy. Żerują na jabłoniach, śliwach, morelach i brzoskwiniach. Mają wrzecionowate, beżowe ciało o długości do 0,2 mm. Zimują w spękaniach kory, w łuskach pąków i na krótkopędach. Wiosną, gdy temperatura wzrasta, rozpoczynają aktywność i składają jaja w rozwijających się pąkach. Sprzyja im sucha i bezdeszczowa pogoda.
Pordzewiacze - objawy
Pordzewiacze wysysają sok roślinny, uszkadzają liście, pąki i zawiązki owoców. Na owocach pojawiają się ordzawienia, najbardziej widoczne przy zagłębieniu kielichowym, skórka jest słabiej wybarwiona. Liście marszczą się, widoczne są na nich szerokie, brunatne przebarwienia i ordzawienia. Matowieją i wyginają się łódeczkowato, w skrajnych przypadkach więdną i opadają. Żerowanie szkodników prowadzi do zahamowania wzrostu i gorszego formowania się pąków, co wpływa na ilość plonów w kolejnym roku. Owoce mają gorszy smak i są mniej estetyczne. Zaatakowane rośliny są osłabione, bardziej wrażliwe na niedobór wody i mróz.
Pordzewiacze - zwalczanie, kiedy wykonywać opryski
Opryski preparatami olejowymi przeprowadzane w okresie bezlistnym zmniejszają populację zimujących szkodników. Stosowanie środków z drapieżnymi roztoczami np. z dobroczynkiem gruszowym także ograniczy ich liczebność. Opryski chemiczne stosuje się w okresie wiosennym oraz latem.