Środki i preparaty na naliściaki
Fot. Gbohne, CC BY-SA 2.0, Wikimedia Commons
Naliściaki to chrząszcze z rodziny ryjkowcowatych. Uszkadzają głównie liście i pączki wielu gatunków drzew oraz krzewów liściastych, w tym owocowych. Atakują śliwy, grusze, jabłonie, porzeczki, borówki, żerują też na lipach, dębach, jarzębach, bukach i olszach. Do najczęściej występujących należą: naliściak pączkojad (Phyllobius oblongus), naliściak srebrnik (Phyllobius argentatus) i naliściak gruszowy (Phyllobius piri). Często widywane są na uprawach umiejscowionych w pobliżu zarośli i lasów.
Chrząszcze, w zależności od gatunku, dorastają do 8 mm długości. Na pokrywach mają łuski w kolorze czarnym, zielonkawym, złocistym lub brązowym oraz gęste włoski. Beznogie, rogalikowato wygięte larwy mają ciemniejszą głowę i długość do 7 mm. Naliściaki zimują w glebie lub w ściółce. Larwy niektórych gatunków zimują, żywiąc się korzeniami roślin.
Naliściaki - objawy
Dorosłe chrząszcze żerują na liściach i kwiatach. Na brzegach liści wygryzają charakterystyczne, nieregularne zakola. Przy dużej populacji niszczą wiele liści, co wpływa na osłabienie roślin. Uszkodzenia ułatwiają wnikanie patogenów. Larwy żerują czasem także na korzeniach, ale nie wyrządzają dużych szkód. Uszkodzenia roślin mogą przynieść straty w sadach i szkółkach roślin, pogorszeniu ulega wygląd roślin ozdobnych.
Naliściaki - zwalczanie, kiedy wykonywać opryski
Opryski często nie są potrzebne, naliściaki zjadane są przez naturalnych wrogów i zwykle zwalczane przy okazji zabiegów ograniczających liczbę innych szkodników. W małych ogrodach można usuwać chrząszcze ręcznie i spulchniać ziemię wokół roślin. W przypadku dużej populacji opryski stosuje się po zauważeniu pierwszych objawów żerowania.
