Środki i preparaty na miniarki
Fot. ©PoradnikOgrodniczy.pl
Miniarki to muchówki z rodziny miniarkowatych (Agromyzidae). Występuje wiele gatunków miniarek, żerujących na roślinach uprawnych i ozdobnych. Często spotykane są: miniarka porówka i m. cebulówka, które atakują m.in. por, czosnek i cebulę, m. psiankowianka żerujaca na pomidorach, papryce i roślinach ozdobnych, m. ciepłolubka uszkadzająca rośliny uprawiane pod osłonami czy m. różowianka występująca na roślinach różowatych, w tym na truskawce. Miniarki w zależności od gatunku mogą się nieco różnić. Dorosłe owady dorastają do 3 mm, mają czarny, szary lub brązowy kolor z żółtymi elementami. Białawe, prześwitujące i beznogie larwy osiągają do 6 mm długości. Zimują bobówki lub larwy w glebie i w resztkach roślinnych. Żerują od wiosny, jaja składają w tkance liściowej.
Miniarki - objawy
Larwy miniarek wygryzają charakterystyczne korytarze (miny) w liściach, pędach lub korzeniach. Dochodzi do deformacji roślin, ich wzrost jest zahamowany. Uszkodzenia liści ograniczają fotosyntezę. Osłabione rośliny są bardziej podatne na choroby i szkodniki. Miejsca uszkodzeń są porażane przez bakterie i grzyby powodujące gnicie. W wyniku żerowania miniarek jakość i wielkość plonów jest mniejsza. Rośliny ozdobne tracą estetyczny wygląd a warzywa wartość handlową.
Miniarki - zwalczanie, kiedy wykonywać opryski
Należy usuwać resztki roślinne po zbiorach, wskazane jest też głębokie przekopanie gleby lub głęboka orka. Przestrzeganie zasad zmianowania i zachowanie izolacji przestrzennej od upraw z roślinami żywicielskimi ograniczy populację szkodnika. Miniarki preferują miejsca osłonięte od wiatru, dlatego plantacje lepiej zakładać na otwartej przestrzeni. Nakrywanie upraw agrowłókniną zabezpieczy rośliny przed nalotem samic składających jaja. Do monitorowania wystąpienia miniarek pomocne będą żółte tablice lepowe. Opryski chemiczne stosuje się po zauważeniu szkodnika, środkami zarejestrowanymi dla danej uprawy. W ochronie biologicznej wykorzystuje się pasożytnicze błonkówki.
