Środki i preparaty na mączlika szklarniowego
Fot. depositphotos
Mączlik szklarniowy (Trialeurodes vaporariorum) to szkodnik wielu gatunków roślin, żeruje m.in. na pomidorach, ogórkach, papryce, cukinii ale też roślinach ozdobnych takich jak pelargonia, fuksja czy begonia. Najczęściej spotykany jest w uprawach pod osłonami, gdzie może rozwijać się przez cały rok. Dorosłe owady przypominają małe, białe muszki o długości do 1,5 mm. Jasnożółte ciało pokryte jest woskowatą substancją, która nadaje im biały kolor. Samice składają białe jaja na spodniej stronie liści. Bardzo małe, płaskie larwy mają owalny kształt, początkowo są zielonkawe, później białe.
Mączlik szklarniowy - objawy
Osobniki dorosłe i larwy żerują, wysysając sok z roślin. Na liściach pojawiają się jasne plamki, liście żółkną a tkanki się wykruszają. Na owocach pojawia się martwica w formie kraterowatych, suchych zagłębień. Rośliny stają się osłabione, co wpływa na ich wzrost i plonowanie. Na wydzielinie szkodnika (spadzi) rozwijają się grzyby sadzakowe. Owoce i warzywa tracą wartość handlową a rośliny ozdobne są mniej atrakcyjne. Mączliki są także wektorami wirusów roślinnych.
Mączlik szklarniowy - zwalczanie, kiedy wykonywać opryski
Populację szkodnika monitoruje się i ogranicza stosując żółte tablice lepowe. Należy usuwać silnie zaatakowane rośliny, odchwaszczać uprawy i dobrze wentylować szklarnię. Ochrona biologiczna polega na wprowadzeniu pasożytów i drapieżców mączlika. Do ochrony chemicznej stosuje się dedykowane insektycydy.
